ēventus ūs, m ex + BA-, an occurrence, accident, event, fortune, fate, lot: fore eos eventūs rerum qui acciderunt: ex eventu navium, Cs.: ducis, V.: qui quosque eventūs exciperent, Cs.: impiorum fratrum, L.: eventūs illos meruisse, O.

—The issue, consequence, result, end: eventus est alicuius exitus negoti: eventus in incerto erat, S.: ad eventum festinat (poeta), H.: cogitans incertos eventūs valetudinis: certaminum, L.: belli prosper, L.: eius diei, Cs.

—Prov.: stultorum magister est, L.

— A success, good-fortune: atque illi modo cauti prompti post eventum erant, Ta.