dissipō or dissupō āvī, ātus, āre dis + * supo, throw, to spread abroad, scatter, disperse: ignis se dissipavit, L.: fratris membra: dissipatos homines congregare: venenum per ossa, O.: in mille curias dissipata res p., L.
—To disperse, rout, scatter, put to flight: ordines pugnantium, L.: in fugam dissipari, L.: obliquo latrantīs ictu, O.
— In P. perf., disordered, scattered: dissipata fuga, L.: cursus, L.
— To demolish, overthrow, destroy, squander, dissipate: statuam: ignis cuncta dissipat: a maioribus possessiones relictas: rem familiarem.
—Fig., to disperse, spread abroad, circulate, disseminate, scatter: famam: sermones huiusmodi, me esse deductum, etc.: dissipatum passim bellum, L.
—To drive away: Curas, H.