disertus adj. with comp. and sup. for * dissertus

— P. of dissero, skilful, clear, clever, wellspoken, fluent: homo, T.: disertos cognosse me nonnullos: adulescens: ad vinum: calices quem non fecere disertum? H.: laudare disertos, men of culture, Iu.: disertior Socrates: disertissimus poeta: homo nostrae civitatis.

—Of discourse, clear: oratio: disertissima epistula.