discessus ūs, m dis- + 1 CAD-, a going asunder, parting: non longinquus inter nos: caeli, i. e. lightning.
—A going away, departure, removal, withdrawal: tuus:. ab urbe: e vitā: latronis: meus, banishment: discessu mugire boves, V.: solis accessūs discessūsque.
—A marching away, marching off, decamping: Belgarum, Cs.