diffluō fluxī, -, ere dis- + fluo, to flow in different directions, flow away: in plurīs partīs (Rhenus), branches, Cs.
— cf. nos quasi extra ripas diffluentīs coercere.
—To be dissolved: iecur, L.: sudore, Ph.
—To be abandoned to: luxuriā et lasciviā, T.: deliciis: vires tempus ingenium diffluxere, wasted away, S.
— In rhet.: diffluens ac solutum, loose, not periodic.