dictitō āvī, ātus, āre, intens. dicto, to say often, declare, maintain, assert, insist: non es Quem semper te esse dictitasti? T.: qui ita dictitat, iis esse metuendum, etc.: si te populus sanum dictitet, H.
—To plead frequently: causas.
—To allege, pretend, offer as a pretext: ut dictitabat, Cs.: dictitabant se egere, etc., Cs.: Romulum insepultum perisse dictitans, L.