(diciō) ōnis, f DIC-, dominion, sovereignty, authority, sway, control, rule (only sing; no nom.): oram Romanae dicionis fecit, brought under, L.: regna virūm dicioni permissa: civitates in dicionem populi R. redactas, Cs.: se dedere in dicionem populi R., L.: Ilergetes in ius dicionemque recepit, L.: sub illorum dicione esse, Cs.: nationes, quae in eorum dicione sunt: terras omni dicione tenere, V.: dicione premere populos, V.
—Influence, control, jurisdiction, authority: res p. in paucorum ius atque dicionem concessit, S.: sub dicione eius magistratūs (sc. censoris), L.: contra dicionem alicuius: istum in suā potestate ac dicione tenere.