dīves itis, with comp. and sup. (no neut. plur., nom. or acc.), adj. DIV-, rich, wealthy, opulent: homo divitissimus: solos sapientīs esse divites: ex mendicis fieri divites: Crassus, cum cognomine dives tum copiis: agris, H.: antiquo censu, H.: triumphis, V.: pecoris, V.: opum, V.: artium, H.

—As subst m.: adimunt diviti, T.

—Of things, rich, sumptuous, costly, splendid, precious: divitior mihi videtur esse amicitia: Capua, V.: mensae, H.: lingua, H.: templum donis, L.: Africa triumphis, V.: cultus, O.

— Abundant, plentiful, fruitful: vena (poetae), H.: copia flendi, O.: stipendia, L.