dīgnitās ātis, f dignus, worth, merit, desert, character: tantum apud me dignitas potest, Cs.: honos dignitate impetratus: consularis, a claim to the consulship: pro dignitate laudare.

—Greatness, majesty, dignity, grandeur, authority, rank, distinction, eminence, reputation, honor: consulis: summa in te: personarum: vostra, S.: celsissima sedes dignitatis.

— Self-respect, personal dignity, honor: apud alium prohibet dignitas, T.: agere cum dignitate: neque suam pati dignitatem, ut, etc., Cs.: corporis, presence, N.

—One in high office, an eminent man, dignitary: surrexisset Apronius, nova dignitas publicani: cum dignitates abessent, L.

—Of things, worth, value, excellence. plena dignitatis domus: portus ut urbem dignitate aequiparet, N.: verborum.