dē-vincō vīcī, vīctus, ere, to conquer completely, overcome, subdue: Galliam, Cs.: Capuam: Poenos classe: devicti reges, H.: devicta Asia, V.: devicto (mihi) restabat, O.: devicta bella, victoriously concluded, V.
—Fig., to supersede, overpower: a quo ipsius victoriae condicio devicta est: bonum publicum privatā gratiā devictum, S.