dē-fugiō fūgī, -, ere, to run off, flee away, make an escape: ripa, quo sinistrum cornu defugit, L.: iniurias fortunae defugiendo relinquas, i. e. by death.
—Fig., to flee from, shun, avoid, escape from: proelium, Cs.: contentiones: iudicia.
—To decline, shrink from, shun: auctoritatem consulatūs mei: sin timore defugiant, Cs.