corruptus (conr-) adj. with comp. and sup. P. of corrumpo, spoiled, marred, corrupted, bad: hordeum, Cs.: iter factum corruptius imbri, H.
— Fig., bad, corrupt: mores, S.: quis corruptus, qui? etc.: iudex, H.: iudicia: consuetudo, perverse: conruptissimum saeculum, Ta.