Definition of coniectura
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1003398
1.
LEM
coniectūra, coniectūrae
noun (f., 1st declension)
  1. a conjecture, guess, induction, inference
  2. in augury, a conclusion from omens, divining, soothsaying
Abbreviations
coniectūra ae, f conicio, a conjecture, guess, induction, inference: ex uno de ceteris: coniecturam facere: ex voltu coniecturam facere, quantum, etc.: num aberret a coniecturā suspitio, i. e. reasonable inference: coniectūrā nihil iudicare: res non coniecturā, sed oculis teneri: mentis divinae, L.

— In augury, a conclusion from omens, divining, soothsaying: somnii: futuri, O.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right