com-probō (conp-) āvī, ātus, āre, to approve, assent to, sanction, acknowledge: sententiam: (bellum) ab omnibus comprobatur: orationem omnium adsensu, L.: alqd publice, N.

—To prove, establish, attest, make good, show, confirm, verify, vindicate: nec hoc oratione solum, sed vitā: comprobat hominis consilium fortuna, Cs.: conprobato eorum indicio, S.: interitu (servi) esse ab hoc comprobatum venenum.