Definition of conspectus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1002861
1.
LEM
cōnspectus, cōnspectūs
com-, SPEC-
noun (m., 4th declension)
  1. a seeing, look, sight, view, range of sight, power of vision
  2. presence, proximity, countenance, sight
  3. appearance
  4. [figuratively] a mental view, glance, survey, consideration, contemplation
Abbreviations
cōnspectus ūs, m com- + SPEC-, a seeing, look, sight, view, range of sight, power of vision: casurusne in conspectum animus: quo longissime conspectum oculi ferebant, L.: conspectu urbis frui: Dari mi in conspectum, T.: paene in conspectu exercitūs, before the eyes, Cs.: conspectu in medio constitit, before all eyes, V.: illam e conspectu amisi meo, T.: in conspectum venire, N.: ex hominum conspectu morte decedere, N.: (mons) in conspectu omnium excelsissimus, Cs.: conspectum fugit, notice, O.

—Presence, proximity, countenance, sight: scio fore meum conspectum invisum, T.: huic vestrum conspectum eripere, banish from: missis in conspectu cecidere lapides, L.: frequens vester, i. e. your assembled presence: procul a conspectu imperii: velut e conspectu tolli, Ta.

— Appearance: animi partes, quarum est conspectus inlustrior: conspectu suo proelium restituit, L.

— Fig., a mental view, glance, survey, consideration, contemplation: in conspectu animi: ut ea ne in conspectu quidem relinquantur: me a conspectu malorum avertere, L.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right