citō āvī, ātus, āre, intens. cieo, to put in quick motion, rouse, excite, only in P. perf.

— see citatus.

—To urge, call, summon: patres in curiam citari, L.: centuriatim populum, L.: iudices: citari nominatim unum ex iis, etc. (for enrolment), L.

— In law, to call, summon: citat reum: citat accusatorem ... citatus accusator non respondit: omnes abs te rei capitis citantur.

—To call to witness, call upon, appeal to: quos ego testīs citaturus fui, L.: numina, O.

— Fig., to call forth, excite: motus (animi) opinione citetur.

— To appeal to, quote, cite: quamvis citetur Salamis testis victoriae: quos (libros) auctores, L.

—To mention by name, name, mention, proclaim, announce: Graeci, qui hoc anapaesto citantur: victorem Olympiae citari, N.: paeanem, to reiterate: io Bacche, call out, H.: citarier ad suum munus, invoked, Ct.