altus adj. with comp. and sup. P. of alo, nourished, grown great, high, lofty, tall: altior illis, taller, O.: montes, V.
—Meton., deep: altissimae radices: altissima flumina, Cs.: altior aqua, Cs.: volnus, V.
—Fig., high, elevated, lofty: altissimus dignitatis gradus: rex aetheris Iuppiter, V.: Caesar, H.: Roma, O.: te natura altum genuit: qui altiore animo sunt: alta sperare, greatness, L.
— Of the countenance, proud, stern, disdainful: Reiecit alto dona Voltu, H.
—Deep, profound: somnus, H.: quies, V.: dissimulatio, Cu.
— Ancient, old, remote: altior memoria: genus alto a sanguine Teucri, V.: Sarpedon, V.