altum ī, n altus, height: ordo editus in altum: genitum demisit ab alto, i. e. from heaven, V.
—Meton., depth, the deep, the sea: terris iactatus et alto, V.: in altum Vela dabant, V.: urget ab alto Notus, V.: aditus ex alto: naves in altum provectae, Cs.: in altum rapi (of a river), L.
— Fig.: imbecillitas in altum provehitur imprudens, into deep water: ex alto repetita, far-fetched: quid causas petis ex alto? V.