illaudābilis (inl-), e, adj. in-laudabilis, not worthy of praise (post-Aug.): carmen, Stat. S. 5, 5, 33: illaudatus est quasi illaudabilis, qui neque mentione aut memoria ulla dignus neque umquam nominandus est, Gell. 2, 6, 17; cf. Serv. Verg. G. 3, 5.