Definition of effulgeo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2018908
1.
LNS
effulgeō, effulgēre, effulsī, -
effulgeo
verb (2nd conjugation)
  1. to shine or gleam forth, to glitter
Abbreviations
ef-fulgeo, si, 2 (inf. effulgere, Verg. A. 8, 677; Claud. VI. Cons. Hon. 546), v. n., to shine or gleam forth, to glitter (not anteAug.). Lit.: nova lux oculis effulsit, Verg. A. 9, 731; cf. Liv. 22, 1; 28, 15; 41, 21: auro Ductores longe effulgent, Verg. A. 5, 133; cf.: auro (fluctus), id. ib. 8, 677: nimbo (Pallas), id. ib. 2, 616 (Forbig. ad loc.; Rib. and Lad. limbo): veste nivea (sacerdos), Sil. 3, 695: ornatu, Tac. A. 13, 13: sol, Vulg. Sirach, 50, 7.

— Trop.: omnis Graeciae fabulositas ex hoc primum sinu effulsit, Plin. H. N. 4 init.; Liv. 45, 7: audacia aut insignibus effulgens, Tac. H. 4, 29: sensus aliquis arguta et brevi sententia, id. Or. 20; cf. Quint. 10, 6, 5.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right