Definition of discutio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2017650
1.
LNS
discutiō, discutere, discussī, discussus
quatio
verb (3rd IO conjugation)
  1. to strike asunder, dash to pieces, shatter
  2. to scatter, disperse
  3. to break up, scatter, disperse, dissipate
Abbreviations
dis-cutio, cussi, cussum, 3, v. a. quatio, to strike asunder, dash to pieces, shatter, etc. In gen.: dentes, Lucil. ap. Non. 455, 18: deum delubra, Lucr. 6, 418; cf.: columna rostrata tota ad imum fulmine discussa est, Liv. 42, 20: ne saxa ex catapultis lateritium discuterent, Caes. B. C. 2, 9, 3; cf.: aliquantum muri tribus arietibus, Liv. 21, 12: rostro (navis) discusso, shattered, Auct. B. Alex. 46, 2; cf.: tempora cava ictu, Ov. M. 2, 625: ora saxo, id. ib. 4, 519: percussam aquam, Plin. 28, 8, 29, § 118: nubes, Ov. M. 15, 70: discussae jubae capiti, Verg. A. 9, 810 et saep.

— In partic. In medic. lang., to scatter, disperse ( = digerere), Cels. 2, 17; 3, 15; Scrib. Comp. 43; Plin. 30, 15, 47, § 135 et saep.

— Pregn., to break up, scatter, disperse, dissipate. Lit. (rarely): illos coetus, Liv. 2, 28; cf.: Boeoticum consilium, id. 42, 44: sole orto est discussa (caligo), id. 29, 27: caligo, Cic. Phil. 12, 2, 5; cf. umbras (sol), Verg. G. 3, 357; id. A. 12, 669: discussa nox, Luc. 5, 700.

—Rarely with pers. objects: Cato discutit Etruscos, Gabinius Marsos, etc., routs, subdues, Flor. 3, 18, 13; cf.: hostiles turmae discussae, Amm. 25, 1.

—Far more freq. and class., Trop.: terrorem animi tenebrasque, to disperse, dispel, Lucr. 1, 148; 2, 61 al.; cf. Cic. de Or. 3, 57: quod rem totam discusseram, had frustrated, brought to naught, id. Q. Fr. 2, 12; so freq.: rem, Liv. 34, 56; 39, 10; Suet. Dom. 2 al.: discutere et comprimere periculum consilio, Cic. Mur. 39, 84; so, periculum, Liv. 2, 52; Front. Strat. 2, 11, 4: captiones (shortly before: dissolvere interrogationes), Cic. Ac. 2, 15, 46: omnem ejus cunctationem, Asin. Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2: disceptationem, Liv. 38, 13: crimen alicujus, Quint. 4, 2, 18: famam, Tac. H. 2, 9: fidem, Luc. 1, 119: consilia hostium, Front. Strat. 4, 7, 31: seditionem, id. ib. 1, 9, 2; Vell. 2, 81: bellum (with sepelire), id. 2, 75: nefas, Flor. 3, 18, 9 et saep.

—Hence, * discussē, adv., only comp., minutely, accurately: explorare discussius, Mart. Cap. 9, § 891.!*? For the meaning to investigate, discuss (lit., to separate mentally, distinguish, as in disputare, discernere, etc.), which prevails in the post-class. derivatives: discussio, discussor, and discusse; as also in the Romance: discutere, discussare, discussione; discuter, discussion, etc., there appear to be no examples in the literary language.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right