Definition of debilito
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2015529
1.
LNS
dēbilitō, dēbilitāre, dēbilitāvī, dēbilitātus
debilis
verb (1st conjugation)
  1. to lame, cripple, maim
  2. to debilitate, unnerve, disable, weaken
Abbreviations
dēbilito, āvi, ātum, 1, v. a. debilis, to lame, cripple, maim; to debilitate, unnerve, disable, weaken (freq. and class.). Lit. Of personal objects: gladiatores, qui debilitati fuerint, Gai. Inst. 3, § 146: contusi ac debilitati inter saxa rupesque, Liv. 21, 40: corpore debilitantur (saucii), Cic. Caecin. 15, 42: casu debilitatus, Tac. A. 4, 63: lapsu debilitatus, * Suet. Aug. 43 (cf. shortly after, qui et ipse crus fregerat): qui filium debilitavit, ut inhabilis militiae sit, Dig. 49, 16, 4, § 12; Ov. M. 13, 112: natantium manus lacerabant, donec debilitati, etc., Curt. 4, 3, 5.

— Of inanimate objects: membra, quae debilitavit lapidibus, fustibus, Cic. Fl. 30, 73: vim ferro ac viribus, id. Marc. 3: lingua Debilitata malis, * Lucr. 6, 1150: opes adversariorum debilitatae, Nep. Ages. 5, 2: cibum etiam saepe subtrahunt, ut fame debilitetur eculeorum nimis effrenata vis, Cic. Hortens. Frag. 78 Bait. (Non., p. 105, 7).

—Poet.: (hiems) quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum, i. e. breaks its waves ( = collidit), Hor. Od. 1, 11, 5. Trop. Of personal objects: quo metu debilitaret nostros, Varr. ap. Non. 163, 30: simulac me fractum ac debilitatum metu viderit, Cic. de Or. 1, 26, 121; cf.: hunc cum afflictum, debilitatum, maerentem, viderem, id. ib. 2, 47, 195: recitatis literis debilitatus atque abjectus, conscientia convictus, repente conticuit, disheartened, id. Cat. 3, 5, 10: victi debilitantur animosque demittunt, id. Fin. 5, 15, 42: sin aestivorum timor te debilitat, id. Fam. 7, 14: quosdam continet metus, quosdam debilitat, Quint. 1, 3, 6 et saep.: debilitati a jure cognoscendo, i. e. dispirited, discouraged ( = deterriti), Cic. de Or. 2, 33, 142 (cf. shortly before, a discendo deterrent).

— Of inanimate objects: membrum reip. fractum debilitatumque, Cic. Fam. 5, 13, 3: animos, id. Lael. 7; so Nep. Dat. 6: animum luctu, metu, Cic. Planc. 42, 103: nimis effrenatam vim fame, id. fragm. ap. Non. 105, 11; cf.: vires animi (senectus), * Verg. A. 9, 611: fortitudinem, magnitudinem animi, patientiam (dolor), Cic. Tusc. 5, 27, 76: veritatem multis incommodis, id. Quint. 1, 4: spem meam, id. Att. 5, 4 et saep.: versus, id. de Or. 3, 50: debilitatur ac frangitur eloquentia, Tac. Or. 39.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right