Definition of Carica
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2008614
1.
LNS
Cārica, Cāricae
Caricus
noun (f., 1st declension)
  1. a kind of dry fig
Abbreviations
Cāria, ae, f., = Καρία. A province in Asia Minor, south of Lydia, now the provinces Aidin and Mentesche in Ejalet Anadoli, Mel. 1, 2, 6; 1, 16, 1; 2, 7, 4; Plin. 5, 27, 29, § 103 sq.; Ter. Eun. 1, 2, 46; Cic. Fl. 27, 65; id. Or. 8, 24; 18, 57; id. Div. 1, 41, 91; Nep. Ages. 3, 1; Curt. 10, 10, 1 al.

— Hence, Car, Cāris, a Carian, Cic. Fl. 27, 65; Nep. Dat. 1, 3.

—Orig., the supposed father of the Carian race, and inventor of augury by observing the fight of birds, Plin. 7, 56, 57, § 203.

—And in plur.: Cāres, um, m., the inhabitants of Caria, the Carians, Liv. 33, 18, 9.

—Acc. Gr. Cāras, Plaut. Curc. 3, 73; Liv. 38, 13, 7; 44, 15, 1; Sen. Ben. 5, 6, 1; Verg. A. 8, 725; Ov. M. 4, 297; 9, 645; notorious for their treachery; hence the proverbial expression: quid? de totā Cariā nonne hoc vestrā voce vulgatum est, si quid cum periculo experiri velis, in Care id potissimum esse faciendum? Cic. l. l.

— Cāricus, a, um, Carian: creta, Varr. R. R. 1, 57, 1; Plin. 18, 30, 73, § 305.

—Subst.: Cārica, ae (sc. ficus), a kind of dry fig, Pall. 1, 26, 2; 1, 30, 4; Cic. Div. 2, 40, 84; Stat. S. 4, 9, 26; also for dried figs, in gen., Ov. M. 8, 674; id. F. 1, 185; Plin. 13, 5, 10, § 51.

— A town in Caria, called also Hydrela, Liv. 37, 56, 3.

— A harbor in Thrace, Mel. 2, 2, 5.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right