Definition of abstemius
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2000282
1.
LNS
abstēmius, abstēmia, abstēmium
cf. temetum and temulentus
adjective (2-1-2)
  1. abstaining from intoxicating drinks, temperate, sober
  2. who is yet fasting, has not breakfasted
Abbreviations
abs-tēmius, a, um, adj. cf. temetum and temulentus, abstaining from intoxicating drinks, temperate, sober, ἄοινος. Lit.: sicca atque abstemia, Lucil. ap. Non. 68, 30: mulieres, Varr. ap. Non. ib.: vina fugit gaudetque meris abstemius undis, Ov. M. 15, 323 al.

—Hence, In gen.: i. q. sobrius, temperate, abstinent, moderate: abstemius, herbis vivis et urticā, Hor. Ep. 1, 12, 7.

—Pleon.: mulieres vini abstemiae, Plin. 22, 24, 54, § 115.

— In later Lat. = jejunus, who is yet fasting, has not breakfasted, Aus. Idyll. praef. 11.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right