sapiēns entis (abl sing. adj. ente or entī, as subst. usu. ente; gen plur. entium, poet. also entūm, H.), adj. with comp. and sup. P. of sapio, wise, knowing, sensible, well-advised, discreet, judicious: sapientissimum esse dicunt eum, cui, etc.: homo iudicio suo valde sapiens: rex: sapientissimus rex: quis sapientior ad coniecturam?: servus non paulo sapientior, H.: puella, O.: temperatio: verba, T.: Consilium, O.: sapientissimum iudicium senatūs.

—As subst m., a sensible person, discreet man, man of sense: dictum sapienti sat est, T.: sapiens causas reddet, H.: Fecundae leporis sapiens sectabitur armos, a connoisseur, H.

—In philosophy, wise, sage, knowing the truth: qui quietus animo . . . is est sapiens: sapientium praecepta: te, Laeli, sapientem appellant: eos septem quos Graeci sapientes nominaverunt.

—Ironic.: sapientum octavus, H.